Покриеноста на мразот во пакетот во Арктичкиот океан падна на второто најниско ниво откако започнаа сателитските набудувања во 1979 година, соопштија американските владини научници во понеделникот.
До овој месец, само еднаш во изминатите 42 години има замрзнат череп на Земјата опфатен помалку од 4 милиони квадратни километри (1,5 милиони квадратни милји).
Арктикот може да го доживее своето прво лето без мраз уште во 2035 година, истражувачите објавија минатиот месец во списанието „Природа климатски промени“.
Но, сето тоа што се топи снег и мраз не го подигнуваат директно нивото на морето, исто како и топењето на коцките на мраз, не истураат чаша вода, што го моли незгодното прашање: Кој се грижи?
Очигледно, ова е лоша вест за поларните мечки, кои, според неодамнешната студија, веќе се на пат кон истребување.
Да, ова секако значи длабока трансформација на морските екосистеми во регионот, од фитопланктон до китови.
Како што се испоставува, постојат неколку причини да се грижат за несаканите ефекти од намалувањето на мразот на арктичкиот морски мраз.
Можеби најосновната идеја, велат научниците, е дека намалувањето на ледените чаршафи не е само симптом на глобално затоплување, туку и движечка сила зад тоа.
„Отстранувањето на морскиот мраз го изложува Темниот океан, кој создава моќен механизам за повратна информација“, рече геофизичарот Марко Тедеско од Институтот за Земјиште на Универзитетот Колумбија, за АФП.
Но, кога површината на огледалото беше заменета со темно сина вода, се апсорбираше околу истиот процент од термичката енергија на Земјата.
Ние не зборуваме за подрачјето на печат овде: разликата помеѓу просечниот минимален леден лист од 1979 до 1990 година и најниската точка снимена денес е над 3 милиони квадратни километри - двојно повеќе од Франција, Германија и Шпанија во комбинација.
Океаните веќе апсорбираат 90 проценти од вишокот на топлина произведена од антропогени стакленички гасови, но ова доаѓа по цена, вклучително и хемиски промени, масивни морски топлински бранови и умирачки корални гребени.
Комплексниот климатски систем на Земјата вклучува меѓусебно поврзани океански струи управувани од ветрови, плими и т.н. термохалин циркулација, сама водена од промени во температурата („топлина“) и концентрација на сол („саламура“).
Дури и малите промени во океанскиот подвижен појас (кој патува помеѓу столбовите и ги опфаќа сите три океани) може да имаат погубни ефекти врз климата.
На пример, пред скоро 13.000 години, бидејќи земјата се префрли од ледено доба во меѓуглумен период што им овозможи на нашите видови да напредуваат, глобалните температури одеднаш испуштија неколку степени Целзиусови.
Геолошките докази сугерираат дека забавувањето на термохалин циркулацијата предизвикана од масивен и брз прилив на ладна слатководни води од Арктикот е делумно виновен.
„Свежата вода од топење на морето и земјата мраз во Гренланд го нарушува и ослабува потокот на Заливот“, дел од подвижниот појас што тече во Атлантскиот океан, рече истражувачот Ксавиер Фетвејс од Универзитетот во Лиеж во Белгија.
„Затоа Западна Европа има поблага клима од Северна Америка со иста географска ширина“.
Огромниот леден лист на копно во Гренланд изгуби повеќе од 500 милијарди тони чиста вода минатата година, од кои сите излегоа во морето.
Рекордното количество делумно се должи на зголемувањето на температурите, кои се зголемуваат со двојно поголема стапка на Арктикот од остатокот на планетата.
„Неколку студии покажаа дека зголемувањето на високите летни арктички височини делумно се должи на минималниот степен на морскиот мраз“, рече Фетвис за АФП.
Според студијата објавена во списанието „Природа“ во јули, сегашната траекторија на климатските промени и почетокот на летото без мраз, како што е дефинирано од меѓувладиниот панел на ООН за климатски панел за климатски промени, е помалку од 1 милион квадратни километри. До крајот на векот, мечките навистина ќе гладуваат до смрт.
„Глобалното затоплување предизвикано од човекот значи дека поларните мечки имаат помалку и помалку морски мраз во текот на летото“, рече авторот на студијата, Стивен Армструп, главен научник во „Полар мечки Интернационал“, за АФП.